Ναι, το παραδέχομαι. Είμαι από εκείνα τα ψώνια, που νομίζουν πως ο σκύλος τους είναι ο πιο υπέροχος σκύλος στον κόσμο. Ακόμα χειρότερα, είμαι από κείνους που αναφέρονται στον σκύλο τους (ή στην γάτα τους, όταν είχα) ως "το παιδί".
Για ένα πράγμα ήμουν όμως περήφανη. Πως δεν είμαι από κείνους, που αγοράζουν κουστουμάκια και ντύνουν τα ζώα τους σαν κούκλες.
Όμως, όπως πολύ σοφά λέει ο λαός, αυτό που κοροϊδεύεις κάποια στιγμή το λούζεσαι.
Ορίστε λοιπόν, που γύρισε ο τροχός και έντυσα και εγώ το ζωάκι μου με κουστουμάκι.
Το ότι είναι χειροποίητο, δεν αλλάζει το γεγονός, πως κάνω κάτι που ποτέ δεν μου άρεσε.
.JPG)
Δεν μπορώ όμως να παραγνωρίσω την πραγματικότητα. Έχουμε βγει για βραδινή βόλτα, στους -19, όχι μόνο μια φορά. Ο Ρόμπεν (ο σκύλος μου ντε!) δείχνει να το απολαμβάνει. Λατρεύει το χιόνι. Ειδικά το φρέσκο χιόνι. Τρέχει και παίζει σαν παλαβός.
Ξέρω πως τα σκυλιά δεν κρυώνουν με τον ίδιο τρόπο που κρυώνουμε εμείς.
Παρόλα αυτά, μπήκα στον πειρασμό να του πλέξω κάτι ζεστό για τα μεγάλα κρύα!
.JPG)
Ευτυχώς μέχρι στιγμής το έρμο το ζωντανό, υποχρεώθηκε να φορέσει το σετάκι του, μόνο για την φωτογράφιση.
Αν σας άρεσε, χαίρομαι. Δυστυχώς δεν έχω οδηγίες. Το σετάκι προέκυψε καθαρά από αυτοσχεδιασμό. Πλέκοντας και μετρώντας πάνω του. Το κομμάτι γύρω από τον λαιμό είναι πλεγμένο μπαίνοντας μόνο στις πίσω θηλιές (Βlo). Συνέχισα πλέκοντας ποδαράκια (Dc). Σχημάτισα τα μανίκια όπως σε μια κανονική μπλούζα (αλυσίδα και μισά Π (Hdc).
Και μετά πάλι έπλεκα ποδαράκια, μέχρι το πουλοβεράκι να έχει το σωστό μήκος.
.JPG)
Το ίδιο ισχύει για το καπελάκι. Έπλεξα κανονικά όπως και κάθε καπέλο. Το μέτρησα στο κεφαλάκι του, μόλις ο κύκλος μου πλησίασε τα αυτιά του σταμάτησα. Έβαλα σημάδια, έπλεξα μια αλυσίδα με πχ 10 πόντους, αφήνοντας κάποιους πόντους κενούς ένωσα με βουβό. Αυτό σχημάτισε το πρώτο άνοιγμα, κάτι που επανέλαβα και στην άλλη μεριά. Συνέχισα όπως με ένα κλασσικό καπέλο.
Για ένα πράγμα ήμουν όμως περήφανη. Πως δεν είμαι από κείνους, που αγοράζουν κουστουμάκια και ντύνουν τα ζώα τους σαν κούκλες.
Όμως, όπως πολύ σοφά λέει ο λαός, αυτό που κοροϊδεύεις κάποια στιγμή το λούζεσαι.
Ορίστε λοιπόν, που γύρισε ο τροχός και έντυσα και εγώ το ζωάκι μου με κουστουμάκι.
Το ότι είναι χειροποίητο, δεν αλλάζει το γεγονός, πως κάνω κάτι που ποτέ δεν μου άρεσε.
Δεν μπορώ όμως να παραγνωρίσω την πραγματικότητα. Έχουμε βγει για βραδινή βόλτα, στους -19, όχι μόνο μια φορά. Ο Ρόμπεν (ο σκύλος μου ντε!) δείχνει να το απολαμβάνει. Λατρεύει το χιόνι. Ειδικά το φρέσκο χιόνι. Τρέχει και παίζει σαν παλαβός.
Ξέρω πως τα σκυλιά δεν κρυώνουν με τον ίδιο τρόπο που κρυώνουμε εμείς.
Παρόλα αυτά, μπήκα στον πειρασμό να του πλέξω κάτι ζεστό για τα μεγάλα κρύα!
Ευτυχώς μέχρι στιγμής το έρμο το ζωντανό, υποχρεώθηκε να φορέσει το σετάκι του, μόνο για την φωτογράφιση.
Αν σας άρεσε, χαίρομαι. Δυστυχώς δεν έχω οδηγίες. Το σετάκι προέκυψε καθαρά από αυτοσχεδιασμό. Πλέκοντας και μετρώντας πάνω του. Το κομμάτι γύρω από τον λαιμό είναι πλεγμένο μπαίνοντας μόνο στις πίσω θηλιές (Βlo). Συνέχισα πλέκοντας ποδαράκια (Dc). Σχημάτισα τα μανίκια όπως σε μια κανονική μπλούζα (αλυσίδα και μισά Π (Hdc).
Και μετά πάλι έπλεκα ποδαράκια, μέχρι το πουλοβεράκι να έχει το σωστό μήκος.
Το ίδιο ισχύει για το καπελάκι. Έπλεξα κανονικά όπως και κάθε καπέλο. Το μέτρησα στο κεφαλάκι του, μόλις ο κύκλος μου πλησίασε τα αυτιά του σταμάτησα. Έβαλα σημάδια, έπλεξα μια αλυσίδα με πχ 10 πόντους, αφήνοντας κάποιους πόντους κενούς ένωσα με βουβό. Αυτό σχημάτισε το πρώτο άνοιγμα, κάτι που επανέλαβα και στην άλλη μεριά. Συνέχισα όπως με ένα κλασσικό καπέλο.
.JPG)
