Από τα πρώτα pdf περιοδικά για βελονάκι που απέκτησα, ήταν το Crochet! Magazine, τεύχος Ιουλίου 2008. Σε αυτό το τεύχος υπάρχει ένα πολύ όμορφο, πολύ κοριτσίστικο φόρεμα με πεταλούδες, το Butterfly Dres σχεδιασμένο από την Kim Rutledge.
Θέλετε το φόρεμα αυτό καθεαυτό, θέλετε το κοριτσάκι στις φωτογραφίες. Ήθελα οπωσδήποτε να δοκιμάσω να το πλέξω. Το 2010 που είχαν συμβεί όλα αυτά, δεν είχα τόση άνεση με το βελονάκι μου, πόσο μάλλον με γραπτές οδηγίες. Ναι μεν έπλεκα και πλέκω ακόμα με βάση την αμερικάνικη ορολογία, αλλά δεν σημαίνει πως μπορούσα να διαβάσω δυο σελίδες οδηγίες στα αγγλικά και να τις καταλάβω με την μια.
Να μην τα πολυλογώ, έβαλα μπρος το φόρεμα. Σύμφωνα με τις οδηγίες πλέκεις από κάτω προς τα πάνω, δυο κομμάτια (μπρος και πίσω) και τα ενώνεις στο πλάι.
Έλα μου όμως, που έχανα πόντους από γύρο σε γύρο... Πήρα λοιπόν την εύκολη λύση. Ότι διάβαζα στις οδηγίες επί 2 στην αρχική αλυσίδα και σε σπείρα.
Το φόρεμα τελείωσε σε λίγες μέρες και η πρώτη πρόβα, έδειξε πως οι ράντες του και γενικώς το επάνω μέρος, ήταν πολύ μεγάλο για την σχεδόν 2 ετών βαφτιστήρα μου.
Το πήρα να το διορθώσω και εκεί ήταν το μοιραίο χτύπημα για το σχέδιο της Kim, καθώς του άλλαξα τα φώτα!!!
Όπως σας είπα για λόγους ευκολίας έπλεκα σε σπείρα, χωρίς να ενώνω με βουβά σε κάθε γύρο. Αυτό είχε σε αποτέλεσμα οι αλλαγές χρωμάτων να μην βρίσκονται στο ίδια επίπεδα.
Υπήρχε μια γενικότερη ανομοιομορφία παντού, άσχημα τελειώματα, ένα χάλι.
Πήρα λοιπόν το ροζάκι μου και κάλυψα ότι και όπως μπορούσα.
Όσο για τις πεταλούδες... δεν μπορούσα με τίποτα να κατανοήσω, συνεπώς να ακολουθήσω τις οδηγίες. Πάλι η εύκολη λύση λοιπόν, έπλεξα τις μόνες πεταλούδες που ήξερα να πλέξω.
Ξέχασα να σας πω και κάτι ακόμα. Η Ελένη από τα 2μισή μέχρι πρόσφατα που έκλεισε τα 4, δεν ήθελε να ακούσει για φορέματα και φούστες.
Μόλις όμως έσβησε τα 4 κεριά της, έπαθε μια ανησυχητική παράκρουση και άρχισε να ζητάει φορεματάκια (Ναι! σας προλαβαίνω! Έχω ήδη ζητήσει από τον μπαμπά μου να συντηρεί τακτικά το δίκαννο. Θα μας χρειαστεί, συμφωνώ!).
Προχθές η μαμά της, άνοιξε την βαλίτσα με τα μικρά της ρούχα. Το είδε λοιπόν και επέμενε να το φορέσει γιατί και καλά της κάνει! Ναι, αυτό δεν πήγε όπως το περιμένει και είναι λογικό. Πέρασαν και 2 χρόνια από τότε!
Έχοντας τελειώσει ήδη, δυο φορέματα για την μικρή, και ξαναβλέποντας τις φωτογραφίες με αυτό το ξυπόλητο ξανθό κοριτσάκι. Ειλικρινά νομίζω πως αξίζει να το ξαναπροσπαθήσω.
Άλλωστε και για μένα πέρασαν 2 χρόνια!
Θέλετε το φόρεμα αυτό καθεαυτό, θέλετε το κοριτσάκι στις φωτογραφίες. Ήθελα οπωσδήποτε να δοκιμάσω να το πλέξω. Το 2010 που είχαν συμβεί όλα αυτά, δεν είχα τόση άνεση με το βελονάκι μου, πόσο μάλλον με γραπτές οδηγίες. Ναι μεν έπλεκα και πλέκω ακόμα με βάση την αμερικάνικη ορολογία, αλλά δεν σημαίνει πως μπορούσα να διαβάσω δυο σελίδες οδηγίες στα αγγλικά και να τις καταλάβω με την μια.
 |
| Η πρώτη μας πρόβα και η πρώτη πιο πιστή εκδοχή του φορέματος |
Να μην τα πολυλογώ, έβαλα μπρος το φόρεμα. Σύμφωνα με τις οδηγίες πλέκεις από κάτω προς τα πάνω, δυο κομμάτια (μπρος και πίσω) και τα ενώνεις στο πλάι.
Έλα μου όμως, που έχανα πόντους από γύρο σε γύρο... Πήρα λοιπόν την εύκολη λύση. Ότι διάβαζα στις οδηγίες επί 2 στην αρχική αλυσίδα και σε σπείρα.
 |
| Το επάνω μέρος όπως το θέλουν οι οδηγίες. |
Το φόρεμα τελείωσε σε λίγες μέρες και η πρώτη πρόβα, έδειξε πως οι ράντες του και γενικώς το επάνω μέρος, ήταν πολύ μεγάλο για την σχεδόν 2 ετών βαφτιστήρα μου.
Το πήρα να το διορθώσω και εκεί ήταν το μοιραίο χτύπημα για το σχέδιο της Kim, καθώς του άλλαξα τα φώτα!!!
.JPG) |
| Το φόρεμα μετά το extreme makeover της διόρθωσης. |
Όπως σας είπα για λόγους ευκολίας έπλεκα σε σπείρα, χωρίς να ενώνω με βουβά σε κάθε γύρο. Αυτό είχε σε αποτέλεσμα οι αλλαγές χρωμάτων να μην βρίσκονται στο ίδια επίπεδα.
Υπήρχε μια γενικότερη ανομοιομορφία παντού, άσχημα τελειώματα, ένα χάλι.
Πήρα λοιπόν το ροζάκι μου και κάλυψα ότι και όπως μπορούσα.
 |
| Η πίσω όψη μετά το στένεμα και τις ροζ πινελιές |
Όσο για τις πεταλούδες... δεν μπορούσα με τίποτα να κατανοήσω, συνεπώς να ακολουθήσω τις οδηγίες. Πάλι η εύκολη λύση λοιπόν, έπλεξα τις μόνες πεταλούδες που ήξερα να πλέξω.
Ξέχασα να σας πω και κάτι ακόμα. Η Ελένη από τα 2μισή μέχρι πρόσφατα που έκλεισε τα 4, δεν ήθελε να ακούσει για φορέματα και φούστες.
Μόλις όμως έσβησε τα 4 κεριά της, έπαθε μια ανησυχητική παράκρουση και άρχισε να ζητάει φορεματάκια (Ναι! σας προλαβαίνω! Έχω ήδη ζητήσει από τον μπαμπά μου να συντηρεί τακτικά το δίκαννο. Θα μας χρειαστεί, συμφωνώ!).
 |
| Η αποφασισμένη μοντέλα μας, στο πλεκτό της φόρεμα |
Προχθές η μαμά της, άνοιξε την βαλίτσα με τα μικρά της ρούχα. Το είδε λοιπόν και επέμενε να το φορέσει γιατί και καλά της κάνει! Ναι, αυτό δεν πήγε όπως το περιμένει και είναι λογικό. Πέρασαν και 2 χρόνια από τότε!
Έχοντας τελειώσει ήδη, δυο φορέματα για την μικρή, και ξαναβλέποντας τις φωτογραφίες με αυτό το ξυπόλητο ξανθό κοριτσάκι. Ειλικρινά νομίζω πως αξίζει να το ξαναπροσπαθήσω.
Άλλωστε και για μένα πέρασαν 2 χρόνια!
No comments:
Post a Comment