Κι αφού το μπαούλο της γιαγιάς άνοιξε, δεν μπορούσα παρά να πάρω κάτι μαζί μου για να στολίσω το νέο διαμέρισμα. Σκάλιζα που λέτε τα πλεκτά και αναρωτιόμουν τί θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω από αυτά. Και λέω "χρησιμοποιήσω" γιατί πραγματικά με ενδιέφερε η χρηστική τους αξία, πέραν της συναισθηματικής.
Αγαπώ τα πλεκτά σεμέν, όμως στον χώρο μου δεν έχω τολμήσει ακόμα να τα προσθέσω, παρά μόνο σε μικρές πολύ διακριτικές πινελιές Γιατί λοιπόν να τα πάρω από το μπαούλο και να τα κλείσω στο συρτάρι;
Ανάμεσα σε αυτούς τους λεπτοδουλεμένους θησαυρούς, βρήκα μια φαρδιά δαντέλα κι αμέσως την φαντάστηκα να στολίζει το παράθυρο της κουζίνας.
Με κυρίαρχα χρώματα το λευκό και το μπλε,ο χώρος της κουζίνας με έκανε να νιώσω από την πρώτη στιγμή ζεστά και οικεία. Είχαμε ήδη διακοσμητικά στοιχεία από την λαϊκή τέχνη της Πολωνίας και σε αυτά μετακομίζοντας θα προσθέταμε αντίστοιχα κομμάτια από την Ελληνική παράδοση, αλλά και την ελληνική ομορφιά.
Έχοντας στο μυαλό μου αυτό τον συνδυασμό του λευκού με το μπλε, σκέφτηκα πως η δαντέλα θα ταίριαζε τέλεια αν ραβόταν πάνω σε μια μπλε βάση.
Για να κάνω πραγματικότητα αυτό που είχα φτιάξει στο μυαλό μου χρειάστηκα:
1 μέτρο ύφασμα από το ΙΚΕΑ
Δαντέλα
Ψαλίδι
Βελόνα - κλωστή
Κρίκους- μανταλάκια.
Κουρτινόξυλο σε μορφή ράβδου πάλι από το ΙΚΕΑ
Κι επειδή είμαι μεν ακαμάτρα, αλλά δεν ήθελα να την δώσω έξω σε μοδίστρα,
την έφτιαξα μόνη μου χωρίς να πολυνοιαστώ για την τελειότητα του αποτελέσματος.
Άπλωσα το ύφασμα στο πάτωμα και εφάρμοσα την δαντέλα στο ύψους που ήθελα.
Σιγά σιγά έραψα με το χέρι την δαντέλα στο ύφασμα.
Γύρισα την πάνω άκρη του υφάσματος χωρίς να το ράψω και ανά παλάμη πρόσθετα έναν κρίκο-μανταλάκι.
Πέρασα τους κρίκους στο κουρτινόξυλο κι έτοιμη η κουρτίνα.
Προφανώς μια μοδίστρα ή μια μηχανή ραψίματος θα έκανε καλύτερη δουλειά.
Παρόλα αυτά είμαι ευχαριστημένη με το αποτέλεσμα. Άλλωστε αυτή η κουρτίνα είναι το μόνο δημιουργικό πράγμα που έχω κάνει το τελευταίο 5μηνο.
Αγαπώ τα πλεκτά σεμέν, όμως στον χώρο μου δεν έχω τολμήσει ακόμα να τα προσθέσω, παρά μόνο σε μικρές πολύ διακριτικές πινελιές Γιατί λοιπόν να τα πάρω από το μπαούλο και να τα κλείσω στο συρτάρι;
Ανάμεσα σε αυτούς τους λεπτοδουλεμένους θησαυρούς, βρήκα μια φαρδιά δαντέλα κι αμέσως την φαντάστηκα να στολίζει το παράθυρο της κουζίνας.
Με κυρίαρχα χρώματα το λευκό και το μπλε,ο χώρος της κουζίνας με έκανε να νιώσω από την πρώτη στιγμή ζεστά και οικεία. Είχαμε ήδη διακοσμητικά στοιχεία από την λαϊκή τέχνη της Πολωνίας και σε αυτά μετακομίζοντας θα προσθέταμε αντίστοιχα κομμάτια από την Ελληνική παράδοση, αλλά και την ελληνική ομορφιά.
Έχοντας στο μυαλό μου αυτό τον συνδυασμό του λευκού με το μπλε, σκέφτηκα πως η δαντέλα θα ταίριαζε τέλεια αν ραβόταν πάνω σε μια μπλε βάση.
Για να κάνω πραγματικότητα αυτό που είχα φτιάξει στο μυαλό μου χρειάστηκα:
1 μέτρο ύφασμα από το ΙΚΕΑ
Δαντέλα
Ψαλίδι
Βελόνα - κλωστή
Κρίκους- μανταλάκια.
Κουρτινόξυλο σε μορφή ράβδου πάλι από το ΙΚΕΑ
Κι επειδή είμαι μεν ακαμάτρα, αλλά δεν ήθελα να την δώσω έξω σε μοδίστρα,
την έφτιαξα μόνη μου χωρίς να πολυνοιαστώ για την τελειότητα του αποτελέσματος.
Άπλωσα το ύφασμα στο πάτωμα και εφάρμοσα την δαντέλα στο ύψους που ήθελα.
Σιγά σιγά έραψα με το χέρι την δαντέλα στο ύφασμα.
Γύρισα την πάνω άκρη του υφάσματος χωρίς να το ράψω και ανά παλάμη πρόσθετα έναν κρίκο-μανταλάκι.
Πέρασα τους κρίκους στο κουρτινόξυλο κι έτοιμη η κουρτίνα.
Προφανώς μια μοδίστρα ή μια μηχανή ραψίματος θα έκανε καλύτερη δουλειά.
Παρόλα αυτά είμαι ευχαριστημένη με το αποτέλεσμα. Άλλωστε αυτή η κουρτίνα είναι το μόνο δημιουργικό πράγμα που έχω κάνει το τελευταίο 5μηνο.
No comments:
Post a Comment